Anioł Stróż

Życie ludzkie od dzieciństwa aż do zgonu jest otoczone opieką i wstawiennictwem aniołów. "Każdy wierny ma u swego boku anioła jako opiekuna i stróża, by prowadził go do życia" (sw. Bazyli Wielki). Już na ziemi życie chrześcijańskie uczestniczy - przez wiarę - w błogosławionej wspólnocie aniołów i ludzi, zjednoczonych w Bogu" (Katechizm Kościoła Katolickiego, 336).
Prawdę o istnieniu Aniołów Stróżów potwierdza wydany za pontyfikatu Jana Pawła II nowy Katechizm Kościoła Katolickiego. Już starożytny świat pogański wierzył w duchy opiekujące się ludźmi. W różnym stopniu uznają ich istnienie wielkie religie świata. Zazwyczaj wiarę w istnienie i działanie Aniołów Stróżów łączymy z okresem dzieciństwa - nie ma w tym nic dziwnego, gdyż w naturze dzieci tkwi świadomość łączności z tym, co boskie. Staroegipskie hieroglify dotyczące zmarłych dzieci mówią, że wróciły one tam, skąd przyszły. Wydaje się, że między małymi dziećmi a niebem istnieje naprawdę szczególna więź. Dopiero w miarę dorastania te wrodzone duchowe predyspozycje zanikają u ludzi, gdy doświadczają oni podziału na świat materialny i duchowy. Dla dzieci te dwa światy się przenikają. Gdy matka widzi, że jej dziecko uśmiecha się podczas snu, bywa, że mówi: "Widocznie rozmawia ze swym Aniołem Stróżem".
Anioł Stróż jest uosobieniem Opatrzności Bożej w stosunku do każdego człowieka z osobna. Od pierwszej chwili życia aż do ostatniej do niego należy czuwanie nad nami, usuwanie wszelkich niebezpieczeństw, które mogłyby przeszkodzić nam w osiągnięciu wiecznego zbawienia. Anioł Stróż kocha nas i zna doskonale naszą duszę, dba także o nasze zdrowie i życie cielesne. Jednak sprawy doczesne podlegają jego opiece tylko o tyle, o ile w jakimś stopniu zależy od nich zbawienie człowieka.
Opieka Anioła Stróża zmienia się w miarę jak człowiek dorasta: najpierw, gdy jest dzieckiem, Anioł Stróż nie musi na ogół bronić jego duszy, która jest bezpieczna od wpływów szatana i świata. Natomiast ciało dziecka jest bezbronne i czuwanie Anioła Stróża jest niezbędne prawie tak samo jak troskliwa opieka matki. Gdy człowiek dorasta, uczy się sam dbać o własne bezpieczeństwo cielesne, ale wystawiony jest na coraz więcej niebezpieczeństw duchowych. Dlatego Aniołowie Stróżowie starają się ochraniać go przed działaniami złych duchów i pobudzać do czynienia dobra. Nawet gdy człowiekowi przydarzają się jakieś nieszczęścia lub chociaż dopuszcza się on grzechów, nie znaczy to, że opuścił go jego Anioł Stróż lub że Opatrzność Boża o nim zapomniała. Czasami Anioł Stróż dopuszcza na człowieka pewne nieszczęścia dla jego większego dobra lub jako karę za grzechy, która pozwoli mu się opamiętać i nawrócić do Boga,
Anioł Stróż jest naszym bratem i opiekunem, od którego możemy oczekiwać pomocy w każdych okolicznościach. Jest nam pomocny szczególnie w godzinie śmierci i walczy o to, byśmy zeszli ze świata w stanie łaski. Po śmierci aniołowie prowadzą święte dusze do nieba, a te, które muszą jeszcze odbyć pokutę - do czyśćca, gdzie je odwiedzają i pocieszają.

Podsumowując naukę Kościoła o Aniołach Stróżach, można powiedzieć, że Anioł Stróż chroni życie i zdrowie dzieci i dorosłych, broni przed szatanem, pokusami i grzechem, posługuje się karami, stara się o nawrócenie duszy, zachęca do modlitwy i pomaga w niej, asystuje modlącym się, poucza, pociesza, pomaga w czynieniu dobra i zachęca do wytrwania w dobru, zanosi nasze modlitwy i dobre uczynki przed tron Boży, sprowadza Boże błogosławieństwo, zapowiada zbliżającą się śmierć i czuwa przy człowieku w jego ostatniej godzinie, a po śmierci przenosi jego duszę do nieba.